Οι κολπίτιδες στην έφηβη αποτελούν συχνό πρόβλημα, που σχετίζεται κυρίως με τους κανόνες υγιεινής και την ύπαρξη σεξουαλικής δραστηριότητας.
Συμπτώματα κολπίτιδας στις έφηβες
Οι κολπίτιδες εμφανίζονται με αύξηση κολπικών υγρών, ερεθισμό, κνησμό (φαγούρα), τσούξιμο στην ούρηση, ευαισθησία κόλπου, πόνο, οίδημα (πρήξιμο). Τέλος, σε παραμελημένες ή χρόνιες λοιμώξεις μπορεί να εμφανισθούν αίμα από τον κόλπο ή πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
Αίτια κολπίτιδας στις έφηβες
Η αιτιολογία περιλαμβάνει μία μεγάλη ποικιλία μικροβιακών παραγόντων. Οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες είναι:
- Μύκητες του γένους Candida
- E. Coli
- Gardnerella vaginalis
- Τριχομονάδα,
- Αιμόφιλος (Haemophilus influenzae),
- Μυκόπλασμα (Mycoplasma hominis),
- Ουρεάπλασμα (Ureaplasma urealyticum)
- Χλαμύδια
Διαγνωστική προσέγγιση
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η λήψη υλικού για καλλιέργειες κολπικών υγρών είναι απολύτως απαραίτητη. Με την εξέταση αυτή, θα αναγνωρίσουμε ποιο μικρόβιο προκαλεί την κολπίτιδα. Έτσι, η νεαρή γυναίκα θα κάνει στοχευμένη θεραπεία με το κατάλληλο αντιβιοτικό, χωρίς να λαμβάνει αντιβιοτικά με τυχαίο τρόπο. Στόχος είναι να γίνει σωστή λήψη κολπικών υγρών, από το βάθος του κόλπου, πολύ πίσω από τον παρθενικό υμένα, και όχι από τα έξω γεννητικά όργανα. Με τον τρόπο αυτό, ανιχνεύονται οι πραγματικοί παθογόνοι παράγοντες και όχι αυτοί που βρίσκονται στα έξω γεννητικά όργανα. Η εξέταση είναι ανώδυνη. Επίσης, καθώς η λήψη γίνεται με αποστειρωμένο, πολύ μικρό βαμβακοφόρο στειλεό και χρησιμοποιείται ειδική τεχνική, είναι απίθανο να προκληθεί βλάβη στον παρθενικό υμένα, ιδιαίτερα όταν ο γυναικολόγος που εκτελεί την εξέταση διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία.
Πιθανά, σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις να είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθούν γενική ούρων και καλλιέργεια ούρων, παρασιτολογική και καλλιέργεια κοπράνων καθώς και κυτταρολογική εξέταση κατά Παπανικολάου (test-Pap).
Θεραπεία της κολπίτιδας στις έφηβες
Για την αντιμετώπιση της αιδοιοκολπίτιδος στις έφηβες και νέες γυναίκες πρέπει η χορήγηση αντιβιοτικού να είναι δικαιολογημένη. Πρέπει να γίνεται καλλιέργεια κολπικών υγρών και να απομονώνεται το υπεύθυνο μικρόβιο. Μόνο τότε (και σύμφωνα με το τεστ ευαισθησίας σε αντιβιόγραμμα) αναγνωρίζεται ποιο είναι το κατάλληλο αντιβιοτικό για την έφηβη. Είναι απαράδεκτο στη σημερινή εποχή, να δίνονται διάφορες «τυφλές» θεραπείες σε νεαρές κοπέλες, μέχρι κάποιο αντιβιοτικό να «τύχει» να αντιμετωπίσει το μικρόβιο, με μόνο κριτήριο την εντύπωση που σχηματίζει «με το μάτι» ο ιατρός κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης .
Στις σοβαρές κολπίτιδες καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν, μαζί με τη χορήγηση του αντιβιοτικού από το στόμα, γίνεται και τοπική θεραπεία με το ίδιο αντιβιοτικό με κολπική έγχυση.
Η σωστή θεραπεία είναι απαραίτητη προκειμένου η λύση του προβλήματος να είναι ριζική και αποτελεσματική.
Για την πρόληψη μιας κολπίτιδας, σημαντικό ρόλο παίζει η τήρηση των κανόνων καλής υγιεινής. Ο Γυναικολόγος μπορεί και πρέπει να καθοδηγήσει την έφηβη, δίνοντας συμβουλές για το σωστό τρόπο τήρησης των κανόνων υγιεινής. Ο Γυναικολόγος οφείλει να εξηγήσει τη σημασία που έχει η σωστή υγιεινή για την αναπαραγωγική της υγεία, να λύσει τις απορίες, που πιθανά η έφηβη φοβάται ή ντρέπεται να εκφράσει και να υπενθυμίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα τους βασικούς κανόνες.
Μελλοντικές επιπλοκές και συνέπειες
Οι λοιμώξεις που μένουν αδιάγνωστες ή δεν αντιμετωπίζονται σωστά συνήθως επανεμφανίζονται, παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και προκαλούν πολλά προβλήματα. Κάποιες φόρες, τα μικρόβια, που προκαλούν την κολπίτιδα, μπορεί να προχωρήσουν από τον κόλπο μέσα στη μήτρα και προς τις σάλπιγγες. Είναι πιθανό, να εγκατασταθούν εκεί, προκαλώντας σαλπιγγίτιδα. Η σαλπιγγίτιδα, πολλές φορές έχει ως συνέπεια την απόφραξη των σαλπίγγων, με αποτέλεσμα την αδυναμία μελλοντικής γονιμοποίησης (στείρωση). Η έγκαιρη θεραπεία απομακρύνει τον κίνδυνο μείωσης της γονιμότητας και γενικότερα της μελλοντικής αναπαραγωγικής υγείας.
